وضعیت مشاغل تا سال 2030 چگونه خواهد بود؟ تا سال 2030 چه مشاغلی ایجاد یا حذف خواهند شد؟ آیا مشاغل کافی برای نیروی کار آینده وجود خواهد داشت؟
هوانوردی
هوانوردی یکی دیگر از حوزه‌های بسیار بااهمیت برای آینده جهان است که در بخش‌هایی چون دستگاه‌های هوانوردی کوچک، فرودگاه‌های منطقه‌ای و نظایر آن در حال رشد است. بشر ظهور فناوری‌های خط شکنانه فراوانی را در این حوزه انتظار دارد که اهمیت آن را در آینده بیشتر نیز خواهد کرد. فناوری‌های نوظهور با خود مشاغل و تخصص‌های نوینی را به همراه خواهند آورد:
♦ فنّاور بازیافت هواپیما (AIRCRAFT RECYCLING TECHNOLOGIST): متخصص در توسعه روش‌های بازیافت برای مواد اولیه، تجهیزات و اجزای چارچوب هواپیما که البته شغلی قدیمی است. اما با پیشرفت فناوری‌های ساخت هواپیماهای نوین این شغل نیز همواره رو به توسعه بوده است و در آینده نیز اهمیت بیشتری خواهد یافت.
♦ طراح فضاپیما (AIRSHIP DESIGNER): متخصص در طراحی انواع مدل‌های فضاپیما بر اساس کاربرد آن‌ها نظیر باربر یا مسافربر که به‌تدریج اهمیت آن به‌شدت افزایش خواهد یافت.
♦ طراح زیرساخت فضاپیما (AIRSHIP INFRASTRUCTURE DESIGNER): شاغلان این حوزه در طراحی فرودگاه، آشیانه، انبارهای تعمیر و نگهداری و اجزای زیرساخت ناوبری فضاپیماها تخصص خواهند داشت. این تخصص برای حمل‌ونقل و جابجایی مسافران هوایی به‌ویژه به مناطق صعب‌العبور و دور از دسترس نیز همچنان کاربرد دارد.
♦ طراح سیستم مدیریت هوشمند کنترل پویا (DYNAMIC CONTROL SMART MANAGEMENT SYSTEM DESIGNER): حرفه‌ای که با طراحی نرم‌افزار برای کنترل هوایی در شهرهای پر رفت‌وآمد و پرترافیک سروکار دارد. رشد چشمگیر هوانوردهای بی‌سرنشین و عمومی همراه با افزایش بار سنگین جابجایی فضایی و حرکت به‌سوی مدیریت انعطاف‌پذیر ترافیک اهمیت این شغل را در آینده افزایش خواهد داد.
♦ تحلیل داده‌های عملیاتی (OPERATING DATA ANALYST): پردازش داده‌ها و آماده‌سازی دیدگاه‌های تخصصی بر اساس پایش مناطق هوایی و فضاهای اطراف از اهم وظایف این تخصص است. این شغل نیز در حال حاضر وجود دارد ما به دلیل افزایش اهمیت سفرهای هوایی و تنوع وسایل نقلیه هوایی اهمیت آن رو به افزایش است.
♦ مهندسی تولید هواپیماهای کوچک (SMALL AIRCRAFT PRODUCTION ENGINEER): تخصص طراحی و مدل‌سازی هواپیماهای مقرون‌به‌صرفه با پیچیدگی‌های متنوع برای هوانوردی عمومی که نمونه‌های از آن در خاور دور وجود دارد. بر اساس پیش‌بینی‌ها تقاضا برای این شغل افزایش خواهد یافت.
♦ طراح واسط پرواز بدون سرنشین با مهارت‌های بین حرفه‌ای (UNMANNED FLIGHT INTERFACE DESIGNER CROSS-PROFESSIONAL SKILLS): متخصصی که واسط‌ها و بسته‌های نرم‌افزاری موردنیاز برای کنترل هواپیماهای بدون سرنشین را طراحی می‌کند. این فرد مسئول برنامه‌ریزی و عملیاتی کردن سیستم‌های پشتیبانی، مسیریابی و ایمنی هواپیماهای بدون سرنشین است که کاربرد و اهمیت آن در صنعت هوابرد رو به افزایش خواهد بود.
فضا
علیرغم فیلم‌های علمی تخیلی نظیر جنگ ستارگان به دلیل عدم پیشرفت چشمگیر در فناوری فضایی این بخش تا حدودی محبوبیت خود را از دست داده است. با این حال امروزه به خاطر موفقیت کسب شده در بخش خصوصی حوزه هوافضا در نقطه عطف خود قرار دارد. گذشته از تعداد اندکی از پیشتازان سفرکرده به فضا، حوزه هوافضا در حال تبدیل شده به بخشی تجاری است که فرصت‌های گسترده‌ای را برای خلق کسب‌وکارهای خصوصی ایجاد می‌کند. برای مثال، در سال 2023، پس از گذراندن دوره آموزشی طولانی و سفری یک‌ساله، گروهی چهار نفره پا بر روی مریخ خواهند گذاشت و هر دو سال این سفر تکرار خواهد شد به‌گونه‌ای که در سال 2035 جمعیت این سیاره به 20 نفر خواهد رسید. ناسا با کمک دارپا قصد دارد سفینه سرنشین دار دیگری را نیز در قرن آینده به سیارات دیگر بفرستد. دنیای کاملاً متفاوتی در این بخش در حال ظهور است که عمدتاً از فناوری‌های دیجیتالی سرچشمه می‌گیرند. کار در این حوزه تخصص‌های بی‌بدیلی را می‌طلبد که به عنوان نمونه برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:
♦ مهندس سیستم پشتیبان حیات (LIFE SUPPORT SYSTEM ENGINEER): حفظ حیات در فضا وظیفه‌ای خطیر است و سیستم‌های پشتیبان حیات نیاز به تخصص ویژه دارند. وظیفه این فرد پشتیبانی از حیات حتی در شرایط دشوار است.
♦ زیست‌شناس فضایی (SPACE BIOLOGIST): این متخصص رفتار سامانه‌های زیستی گوناگون (از ویروس‌ها تا جانوران و انسان) را در فضا مطالعه می‌کند. مطالعه تغییرات فیزیولوژیک و ژنتیکی موجودات زنده، توسعه زیست‌بوم فضایی پایدار برای ایستگاه‌های ماهواره‌ای و پایگاه‌های مستقر در ماه و همچنین حفظ شرایط برای سفرهای طولانی‌مدت نیز بر عهده این تخصص است.
♦ زمین‌شناس فضایی (SPACE GEOLOGIST): متخصصی که به اکتشاف و معدن‌کاوی منابع کانی بر روی ماه و سایر سیارات خواهد پرداخت.
♦ مهندس راه فضایی (SPACE ROAD ENGINEER): این مهندس به ارائه خدمات در شبکه حمل‌ونقل نزدیک به زمین خواهد پرداخت و مسئولیت طراحی کریدورهای ترافیکی (پرواز در مدار زمین و سفرهای بین‌قاره‌ای با کلاهک‌های بالستیک) را خواهد داشت. با افزایش تعداد پروازها از زمین وظیفه برنامه‌ریزی و هماهنگ‌سازی پرتاب‌ها نیز با این فرد خواهد بود.
♦ طراح چرخه عمر سازه‌های فضایی (SPACE STRUCTURE LIFE CYCLE DESIGNER): طراحی سازه‌های فضایی (ایستگاه‌ها، ماهواره‌ها و غیره) بر اساس نیازهای بازسازی و دفع ضایعات از وظایف این متخصص است. به دلیل بهره‌برداری سنگین از فضای نزدیک به زمین و فرض برنامه‌های اسکان انسان بر روی ماه و مریخ این شغل به‌زودی مورد تقاضای فراوانی خواهد داشت.
♦ مدیر مسافرت فضایی (SPACE TRAVEL MANAGER): فردی حرفه‌ای است که برنامه‌های بازدید از فضای نزدیک به زمین (و حتی دورتر) را توسعه می‌دهد. سفر به مجتمع‌های موجود در مدار زمین و سایر سازه‌های فضای (نظیر ایستگاه‌های موجود در ماه) نیز زیر نظر این مدیریت انجام خواهد شد.
منبع: با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت مدرسه تعالی رویای آینده
دیدگاه خود را بنویسید