اخیرا آرش خدایی، قائم مقام رییس سازمان هواپیمایی کشوری آزادسازی نرخ بلیت هواپیما را عامل نفوذ صنعت هوایی در دهک‌های پایین جامعه دانسته و همچنین اعلام کرده طی ۴ سال اخیر حمل‌ونقل هوایی رشد پایدار ۱۰ درصدی داشته است.
به راستی سیاست کلان دولت در راستای اجرای آزادسازی نرخ بلیت هواپیما، تا چه اندازه راه را برای توسعه صنعت هوایی گشوده است؟!
قانون آزادسازی نرخ بلیت هواپیما از آذرماه سال ٩۴ و همزمان با اولین سال ریاست علی عابدزاده در سازمان هواپیمایی کشوری اجرایی شد، پیش از آن قیمت گذاری بلیت هواپیماها برای ایرلاین ها از جانب دولت تعیین و اعلام می گردید قیمتی که هیچ گونه تفاوتی میان ایرلاین ها،نوع هواپیما، خدمات پروازی مختلف، ایام پرسفر یا کم تقاضا و … برای شرکت های هواپیمایی و مشتریان قائل نبوده و این امر همواره نارضایتی ایرلاین ها را مبنی بر ما به تفاوت نرخ تعیین شده با هزینه هایی که شرکت ها متحمل شده به دنبال داشت. با تصویب این قانون، نرخ بلیت هواپیماها از حالت تکلیفی و دستوری دولت خارج و تعرفه قیمت آن برای شرکت های هواپیمایی آزاد اعلام شد و این امر تا جایی رضایت شرکت های هواپیمایی را به دنبال داشت که حتی تقاضا برای ایجاد ایرلاین تا حد زیادی بالا رفته است.
شناور شدن نرخ بلیت ها زمینه بسیار مناسبی را برای رقابت میان ایرلاین ها فراهم می آورد تا در زمان هایی همچون ایام تعطیلات نوروز، روزهای ابتدایی و پایانی تابستان، اعیاد قربان و غدیر، روزهای میلاد یا شهادت امام رضا (ع)، دهه ابتدایی محرم و انتهایی صفر و … که با پیک تقاضای سفر به شهرهای مشهد یا کیش مواجه هستیم و یا در ایامی که تقاضای سفر پایین است، بتوانند قیمت پیشنهادی خود را ارائه کنند و با وجود تعدد شرکت های هواپیمایی و ارائه خدمات پروازی متفاوت از سوی آن ها به مسافر حق انتخاب میان شرکت های متمایز برای تهیه بلیت داده شود و ماحصل ماجرا این باشد که این مشتری با رضایت از انتخاب خود تبدیل به یک مشتری وفادار برای شرکت هواپیمایی شود.
اما آیا در عمل جرقه رقابتی میان شرکت های هواپیمایی داخلی زده شده و هم اکنون آن ها در تلاطم رقابت با یکدیگر به سر می برند؟!
شایان ذکر است با آزادسازی نرخ بلیت، شبکه های پروازی تا حد زیادی گسترش یافته و هم اکنون بسیاری از فرودگاه های داخلی کشور نیز فعال گشته اند، همچنین زمینه استفاده از سفر هوایی برای تمامی طبقه حتی دهک های پایین جامعه فراهم شده و این امر خود عاملی است برای توسعه حمل و نقل هوایی.
از سویی دیگر در راستای فروش بلیت با مشکل بزرگتر بلیت چارتری مواجه هستیم. شرکت های هواپیمایی به صورت عمده و پیش فروش بخش اعظم بلیت های خود را علی الخصوص در ایام اوج پروازی به صورت چارتری به آژانس های مسافری می فروشند و این امر همواره سوء استفاده چارترکننده و آژانس های مسافرتی را به دنبال دارد که در زمان های پیک پروازی قیمت بلیت ها را به اوج رسانده و نکته منفی آن این است که این امر از چشم مسافران نشات گرفته از شرکت هواپیمایی قلمداد می شود.
با توجه به موارد مذکور در می یابیم که اصل آزادسازی نرخ بلیت ها سیاست شایسته ای در جهت تجاری سازی صنعت حمل و نقل هوایی بوده اما فروش بلیت چارتری لکه سیاهی است که در این راستا سیستم وجود دارد و با وجود آن عملا مسافران نمی توانند از مزایای آزادسازی نرخ بلیت منتفع شوند لذا از سازمان هواپیمایی کشوری که از سوی دولت به عنوان دستگاه ناظر بر فعالیت شرکت های هواپیمایی تعیین شده و سازمان هایی چون تعزیرات حکومتی انتظار می رود با نظارت بر چارتر فروشی در راستای حمایت از مسافران هواپیما، زمینه استفاده از فرصت های ایجاد شده را فراهم نموده و همچنین از شرکت های هواپیمایی نیز انتظار می رود با اعمال مدیریت فروش، مانع از سودجویی شرکت های چارتر کننده و آژانس های هواپیمایی شوند.
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از کانال ایرونیوز
دیدگاه خود را بنویسید